Natuurlijk hebben ze mij later ook verteld wat hun plan was.
‘Juf, we willen een hagedis!’ brulde Leah.
‘Ja, een kameleon! Dat lijkt me gaaf!’ Mike ziet het wel zitten. Door de hele klas klinkt enthousiasme.
‘Jongens, hoe gaan we dit aanpakken dan?’ ik ben benieuwd hoe ze dit willen aanpakken.
‘Nou, we moeten beginnen bij het begin. We hebben een bak nodig!’ Rosa neemt het voortouw.
‘Daarvoor zit nog een stapje,’ hint ik naar de klas.
‘We moeten weten hoeveel geld een bak kost!’ Erik kijkt me trots aan.
‘Nou, er komt echt nog een andere stap voor we naar bakken gaan kijken,’ ik kijk verwachtingsvol maar mijn groep.
‘We moeten eten kopen?’ de grote ogen van Kars kijken me vragend aan.
Leah springt op; ‘Nee, ik weet het jongens! We moeten geld regelen, een flessenactie! Of we gaan koekjes bakken!’
Hoppa! Daar gaat groep 6, een mega lawaai in de groep en niemand lijkt meer naar elkaar te luisteren.
‘Moeten we niet eerst uitvinden of we wel een hagedis in de klas mogen hebben?’ vraag ik hen na een korte break.
‘Ja, we gaan nu naar de directeur!’ Kars staat al op de gang te springen...
‘Ho! Stop! We moeten dit goed aanpakken. We kunnen niet zomaar zonder plan bij de directeur binnenwandelen,’ leg ik hen uit.
Ahmed valt me bij; ‘Juf heeft helemaal gelijk. De directeur gaat echt zeggen dat het niet mag hoor. Zeker niet als we zo schreeuwen zoals nu. We moeten het even mooi verpakken, zodat hij wel ja moet zeggen.’
‘Juf wanneer mogen we dit voorbereiden?’ ze zijn meteen nog enthousiaster.
We spreken af dat we ‘s middags de boel gaan voorbereiden en dan de dag erna de directeur uitnodigen.
We gaan verder met het programma van de dag tot 15 minuten later de directeur toevallig binnenwandelt.
Er wordt wat zenuwachtig gefluisterd en verwachtingsvol naar mij gekeken.
‘Nu?’ hoor ik Amy zacht zeggen.
‘We hebben nog niets voorbereid,’ sist Joey haar toe.
‘Wel nu, gewoon doen,’ hoor ik vanuit een hoekje van de klas.
De directeur loopt weer richting deur.
‘Wacht!’ Kars houdt hem tegen. ‘We hebben een vraag, denk ik. Toch?’
‘Ja, ik help je,’ zegt Leah. ‘Meester, we willen heel graag een huisdier. Een hagedis.’
Ik krijg een blik van de directeur waar ik om moet lachen. ‘Ik heb dit niet bedacht hoor, maar sta natuurlijk wel achter ze,’ zegt ik lachend.
Leah gaat onvoorbereid door; ‘Meester, we zullen er goed voor zorgen hoor! En we moeten alles nog voorbereiden en uitzoeken, maar niemand is allergisch voor hagedissen dus het kan dan, hè?’
Ik zie de directeur glimlachen na deze pleidooi en hij blijft een poosje stil. Dan begint hij; ‘Ik zeg nog niet “nee”, maar...’
Dat is alles wat mijn groep nodig heeft. Er barst een gejuich los in mijn lokaal.
Als de boel gekalmeerd is krijgen ze een opdracht van hem.
Ze moeten alles, maar dan ook echt alles uitzoeken. Prijzen, soorten, leefomgeving, voortplanting, voeding... Een soort mega spreekbeurt met de klas voorbereiden over de hagedis in onze klas en voor de directeur presenteren.
‘Nou juf, dit gaat heel spannend worden. We moeten dit goed doen, we moeten een tien halen hoor. Alles moeten we uitzoeken, dan kunnen we de directeur vast overtuigen. Oh, ik heb er zo’n zin in, juf!’ Anky is helemaal enthousiast. En ook de rest van de groep lijkt als het kan nog enthousiaster.
Na schooltijd komt de directeur bij me en zucht; ‘Die groep van jullie....’
‘Ja,’ zeg ik trots, ‘die groep van ons’.
Met een mega glimlach.